ข้อเข่า ข้อเข่าของเราเป็นข้อต่อที่ใหญ่ที่สุดในร่างกาย เมื่อเดินลงบันไดและนั่งยองๆบนพื้น เมื่อเข่าทำงานเป็นหลัก การงอเข่าและการยืดออกเป็นปัจจัยสำคัญ ในการดำเนินการข้างต้น เราแต่ละคนมีอาการปวดข้อเข่าเร็วกว่าข้ออื่นๆ เมื่ออายุ 50 ปี ข้อเข่าจะเจ็บปวดมากหรือน้อย และบางคนถึงกับปวดเข่าก่อนอายุ 50 ปี มันเหมาะกับคำโบราณที่ว่าขาแก่ก่อนจะแก่ ทำไมข้อต่อที่สำคัญดังกล่าวจึงมีแนวโน้มที่จะแก่มากขึ้น ถ้าเรารู้สาเหตุเราก็สามารถดูแลข้อเข่า
รวมถึงป้องกันการเกิดข้ออักเสบตามวัยได้ ความจริงที่หนึ่ง ต้องควบคุมปริมาณการออกกำลังกาย ทุกการเคลื่อนไหวของมนุษย์ในท่ายืน นั้นแยกออกจากข้อเข่าไม่ได้ การเดิน วิ่ง กระโดด นั่งยองๆ บทบาทของข้อเข่าเป็นสิ่งสำคัญ โดยปกติจำนวนก้าวที่จำเป็นสำหรับชีวิตประจำวันจะอยู่ที่ประมาณ 10,000 ก้าว ไม่นับก้าวในการออกกำลังกาย ดังนั้น ภายใต้การใช้งานปกติ ข้อเข่าทำงานหนักเกินไปและได้รับความเสียหาย หากมีการออกกำลังกายเพิ่มเติม จะทำให้ร่างกายแข็งแรง
หากออกกำลังกายมากเกินไป จะทำให้ข้อเสื่อมเร็วขึ้น ทุกวันควรงอเข่าทั้งสองข้าง และยืดออกอย่างน้อย 10,000 ครั้งภายใต้สภาวะการรับน้ำหนัก นอกจากการงอเข่าและการยืดเหยียด เมื่อนั่งและนอนบนเตียงแล้ว จำนวนการงอเข่าและการยืดควรอยู่ที่ประมาณ 20,000 ครั้ง ข้อเข่าแข็งมาก ดังนั้น คนที่รักกีฬาคนที่ต้องการออกกำลังกาย เพื่อเสริมสร้างร่างกาย คนที่ต้องการออกกำลังกายเพื่อลดน้ำหนัก และผู้ที่เป็นเบาหวานที่ต้องออกกำลังกาย
เพื่อควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ควบคุมปริมาณการออกกำลังกาย ส่วนการเร่งอายุ ข้อเข่า หลักการของแผนการบำรุงรักษาของการออกกำลังกายของเราคือ มันแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล และในบางครั้งค่อยๆเพิ่มปริมาณ และหยุดในปริมาณที่พอเหมาะ ทุกคนเกิดมาพร้อมร่างกายที่แตกต่างกัน กระดูก ข้อต่อ เส้นเอ็น กล้ามเนื้อ และเนื้อเยื่อกีฬาอื่นๆ รวมไปถึงระบบหัวใจและปอด ความแข็งแรงต่างกัน และปริมาณการออกกำลังกายที่รับได้ ก็ย่อมแตกต่างกันตามธรรมชาติ
ดังนั้นมาตรฐานการออกกำลังกายที่เหมือนกัน ไม่สามารถใช้วัดทุกคนได้ จะควบคุมปริมาณการออกกำลังกายได้อย่างไร ขึ้นอยู่กับความรู้สึกของแต่ละคนเป็นหลัก ออกกำลังกายได้ทุกประเภท ร่างกายไม่มีความรู้สึกไม่สบายระหว่างออกกำลังกาย ไม่มีอาการปวดตามส่วนต่างๆของร่างกายหลังออกกำลังกาย อาจมีอาการอ่อนล้าเล็กน้อย วันรุ่งขึ้นไม่มีความรู้สึกเมื่อยล้ามากเกินไปหรือพักผ่อนไม่ได้ สบายใจได้ปริมาณการออกกำลังกาย ณ เวลานี้กำลังพอดี
เมื่อสมรรถภาพทางกายเพิ่มขึ้น ปริมาณการออกกำลังกายก็จะค่อยๆเพิ่มขึ้น หลังการเพิ่มขึ้นสามารถบรรเทาความเจ็บปวดและเมื่อยล้าได้เร็วขึ้น ซึ่งเป็นปริมาณการออกกำลังกาย ที่เราสามารถต้านทานได้ซึ่งเอื้อต่อสุขภาพ ความจริงสอง คุมน้ำหนัก ลดภาระ ในบรรดาข้อต่อหลักสี่ข้อของไหล่ ข้อศอก สะโพกและหัวเข่า ซึ่งเป็นข้อต่อที่เคลื่อนไหวได้มากที่สุดในร่างกายมนุษย์ ข้อเข่านั้นอยู่ในระดับต่ำ ดังนั้น ข้อเข่าจึงมีน้ำหนักมากที่สุด ในบรรดาข้อต่อหลักสี่ข้อ
ข้อไหล่และข้อศอกจะอยู่ที่แขนขาท่อนบน ยกเว้นแขนขาท่อนบนที่รับน้ำหนักไม่ค่อยได้ ดังนั้น ข้อเสื่อมของข้อต่อรยางค์บนจึงค่อนข้างช้า และระดับของกระดูกอ่อนสึกบนพื้นผิวข้อต่อ จะเบากว่าตามลำดับ แต่ข้อเข่าต่างจากข้อนี้เป็นข้อที่แบกรับน้ำหนักโดยทั่วไป กล่าวได้ว่า การแบกรับน้ำหนักเป็นงานหลักของข้อเข่า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่เพียงแต่ต้องรับน้ำหนักแต่ต้องเคลื่อนไหวด้วย เช่น เมื่อนั่งยองๆ กล้ามเนื้อควอดริเซ็ปส์หดเกร็งอย่างแรง
ดึงเอ็นสะบ้าแล้วกดทับสะบ้า ทำให้พื้นผิวข้อต่อระหว่างกระดูกสะบ้า กับกระดูกโคนขารับน้ำหนักมากกว่าปกติ ในทำนองเดียวกันเมื่อเราขึ้นและลงบันได กระดูกอ่อนข้อต่อระหว่างกระดูกสะบ้า และกระดูกโคนขาก็อยู่ภายใต้แรงกดดันมหาศาลเช่นกัน เมื่อลงบันไดกระดูกอ่อนข้อต่อระหว่างกระดูกโคนขา กับกระดูกหน้าแข้งยังรับผลกระทบจากพลังงานศักย์ ที่ลดลงของร่างกาย กล่าวคือ น้ำหนักรวมกับแรงกระแทก ดังนั้น ความเสียหายต่อข้อต่อเมื่อลงบันไดจะมีมากขึ้น
แผนการบำรุงรักษา เนื่องจากตำแหน่งกำหนดน้ำหนักของข้อเข่า สิ่งที่เราทำได้คือควบคุมน้ำหนักของเรา คนอ้วนนั่นคือคนที่มีร่างกายใหญ่ จะเพิ่มภาระให้กับข้อต่ออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในทางกลับกันหากคุณต้องการลดภาระที่ข้อเข่า คุณต้องลดน้ำหนักลง รักษาน้ำหนักของคุณให้อยู่ในช่วงปกติ และไม่มีภาระเพิ่มเติมที่ข้อเข่าและความเร็วของวัยก็จะช้าลงเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ควรสังเกตว่า สำหรับผู้ที่น้ำหนักปกติ ไม่จำเป็นต้องลดน้ำหนัก
เนื่องจากน้ำหนักไม่เบาที่สุด น้ำหนักที่เบาเกินไปก็จะส่งผลต่อความแข็งแรง และความมั่นคงของข้อต่อด้วย ตัวอย่างเช่น คนที่มีน้ำหนักเบาเกินไปมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคกระดูกพรุน ดังนั้น ข้อต่อที่ประกอบด้วยกระดูกเป็นส่วนประกอบหลักย่อมได้รับความเสียหายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยเฉพาะข้อเข่า โรคกระดูกพรุน จะทำให้ความแข็งแรงของกระดูกซับคอนดราลของกระดูกหน้าแข้งอยู่ตรงกลางลดลง เช่นเดียวกับรากฐานของบ้านไม่แข็งแรง
กระดูกอ่อนบนพื้นผิวของกระดูก ซับคอนดราลจะเครียดไม่สม่ำเสมอ ซึ่งจะนำไปสู่การเสื่อมของกระดูกอ่อนในระยะแรก ความจริงสาม โครงสร้างที่ซับซ้อนหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บ ที่ส่งผลต่อความกระชับของข้อต่อ โครงสร้างของข้อเข่ามีความซับซ้อน ประกอบด้วย กระดูกอ่อนส่วนปลาย 3 ส่วน กระดูกหน้าแข้งส่วนปลายและกระดูกสะบ้า ผิวของโครงสร้างกระดูกหุ้มด้วยกระดูกอ่อนไฮยาลิน เพื่อลดการเสียดสีและความเค้นของบัฟเฟอร์ ทำให้เกิดข้อต่อกระดูกสะบ้า
กระดูกหน้าแข้งมีหมอนรองกระดูกเข่าระหว่าง กระดูกหน้าแข้งและกระดูกโคนขา ซึ่งเป็นชนิดของแผ่นใยกระดูกอ่อน ซึ่งเพิ่มพื้นที่สัมผัสระหว่างทำกิจกรรม ทำให้ข้อต่อมั่นคง กระจายความเครียดและลดแรงกระแทก นอกจากนี้ยังมีเอ็นไขว้หน้าและหลังไขว้ เอ็นทั้ง 2 ร่วมมือกันอย่างประณีตเพื่อรักษาความมั่นคงของข้อเข่า ในระหว่างกระบวนการงอและขยาย หากเอ็นทั้ง 2 เสียหายหรือแตกหักก็จะทำให้ข้อเข่าไม่เสถียรและเร่งการสึกหรอ
อ่านต่อได้ที่ >> ความสำเร็จ กับความคิดสร้างสรรค์และเทคโนโลยี
