รังไข่ การตรวจหาโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่

รังไข่ เยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ มิวซินัสคาร์ซิโนมา ซิย์สตาดีโนมามีผนังกั้นโพรงจมูกหลายชั้นหนา 0.2 ถึง 0.3 เซนติเมตร มักพบในบริเวณที่แยกจากกันของโพรงซิสติก การระงับถูกมองเห็นได้เฉพาะในรูปแบบที่ค่อนข้างใหญ่เท่านั้น เยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่มักมีขนาดใหญ่ 20 เซนติเมตร เส้นผ่านศูนย์กลางบางครั้งอาจสูงถึง 50 เซนติเมตร เกือบทุกห้องมักจะตั้งอยู่ด้านข้างและด้านหลังมดลูก ซิย์สตาดีโนมาสีชมพูของรังไข่ อัลตราซาวด์ทรงกลมหรือรูปไข่

ในช่องนี้จะเห็นการกระจัดกระจายของไขมันสะสมปานกลางหรือสูง ซึ่งไม่ถูกแทนที่โดยการกระทบกับเซนเซอร์อัลตราโซนิก เนื้อหาของห้องบางห้องอาจเป็นเนื้อเดียวกัน เนื้องอกของเบรนเนอร์ เนื้องอกแบบผสมและไม่แตกต่างกันให้ภาพที่ไม่เฉพาะเจาะจง ในรูปแบบของการก่อตัวของโครงสร้างที่เป็นของแข็งหรือซิสติกของแข็งที่ต่างกัน CDI ช่วยให้แยกความแตกต่างระหว่างเนื้องอกในรังไข่ที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยและมะเร็ง ได้อย่างแม่นยำมากขึ้น

ตามเส้นโค้งของความเร็วของการไหลเวียนของเลือด ในหลอดเลือดแดงของรังไข่ ดัชนีการเต้นของชีพจรและ IR อาจสงสัยว่าเป็นมะเร็งของเนื้องอกได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะแรก เนื่องจากเนื้องอกร้ายมีลักษณะเป็นการเกิดหลอดเลือดมากที่ใช้งานอยู่ และไม่มีโซนการเกิดหลอดเลือดมาก เป็นเรื่องปกติของเนื้องอกที่อ่อนโยนที่ CDC ดี เนื้องอกในรังไข่เยื่อบุผิวคุณภาพสูง มีลักษณะเป็นหลอดเลือดในระดับปานกลางในแคปซูล ผนังกั้นและการรวมตัวของเยื่อบุผิว IR

ซึ่งไม่เกิน 0.4 การใช้เครื่องสแกนอัลตราซาวด์ที่ให้การสร้างภาพสามมิติใหม่ ของภาพอะคูสติกทำให้สามารถมองเห็นเตียงหลอดเลือด ของการสร้างรังไข่ได้อย่างละเอียดยิ่งขึ้น เพื่อประเมินความลึกและความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ของโครงสร้างปกติ และโครงสร้างทางพยาธิวิทยา CT และ MRI ใช้ในการวินิจฉัยเนื้องอกในรังไข่ วิธีการวิจัยด้วยการส่องกล้องใช้กันอย่างแพร่หลายในการวินิจฉัยและรักษาเนื้องอกในรังไข่ แม้ว่าการส่องกล้องผ่านกล้องจะไม่อนุญาตให้กำหนดโครงสร้าง

รวมถึงลักษณะของการก่อตัวเสมอไป แต่ก็สามารถใช้ในการวินิจฉัยเนื้องอกในรังไข่ขนาดเล็ก ที่ไม่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงปริมาตรของรังไข่ ซึ่งเป็นรังไข่ที่ไม่สามารถมองเห็นได้ การตรวจวินิจฉัยเนื้องอกในรังไข่ระหว่างการผ่าตัดผ่านกล้องผ่านกล้องมีค่ามาก ความแม่นยำในการวินิจฉัยเนื้องอกผ่านกล้องคือ 96.5 เปอร์เซ็นต์ การใช้กล้องส่องทางไกลไม่ได้ระบุไว้ในผู้ป่วยที่มีเนื้องอกรังไข่ที่เป็นมะเร็ง ซึ่งกำหนดความจำเป็นในการยกเว้นมะเร็งก่อนการผ่าตัด

หากตรวจพบการเจริญเติบโตของมะเร็ง ในระหว่างการส่องกล้องแนะนำให้ดำเนินการ การผ่าท้องเนื่องจากการผ่าตัด การผ่าตัดม้ามโดยวิธีส่องกล้องของซิย์สตาดีโนมาที่มีความเสื่อมของมะเร็ง อาจละเมิดความสมบูรณ์ของแคปซูลเนื้องอก และตั้งรกรากในช่องท้องและความยากลำบากอาจเกิดขึ้นเมื่อเอาโอเมนตัม ในการวินิจฉัยเนื้องอกใน รังไข่ จะมีการกำหนดสถานที่ขนาดใหญ่สำหรับการกำหนดสารชีวภาพ จำเพาะด้วยวิธีทางชีวเคมีและภูมิคุ้มกัน

สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือตัวบ่งชี้ ที่เกี่ยวข้องกับเนื้องอกจำนวนมาก แอนติเจนที่เกี่ยวข้องกับเนื้องอก ความเข้มข้นของแอนติเจนในเลือด ทำให้สามารถตัดสินกระบวนการในรังไข่ได้ CA-125 พบในผู้ป่วยมะเร็งรังไข่ 78 ถึง 100 เปอร์เซ็นต์ โดยเฉพาะในเนื้องอกในซีรัมระดับนี้เกินมาตรฐาน 35 หน่วยต่อมิลลิลิตร เฉพาะในสตรี 1 เปอร์เซ็นต์ที่ไม่มีพยาธิสภาพของเนื้องอกในรังไข่และใน 6 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยที่มีเนื้องอกอ่อนโยน ตัวบ่งชี้ของเนื้องอกจะใช้ในการตรวจสอบ

แบบไดนามิกของผู้ป่วยที่มีเนื้องอกในรังไข่ที่เป็นมะเร็ง ก่อน ระหว่างและหลังการรักษา ในกรณีของรอยโรคทวิภาคีของรังไข่การตรวจเอกซเรย์ ของระบบทางเดินอาหารจะดำเนินการเพื่อแยกเนื้องอกระยะลุกลาม หากจำเป็นจะใช้วิธีการส่องกล้อง การส่องกล้องกระเพาะอาหาร การส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ วิธีการวิจัยเพิ่มเติมในผู้ป่วยที่มีรังไข่จำนวนมาก ไม่เพียงแต่จะกำหนดวิธีการผ่าตัดเท่านั้น แต่ยังสร้างความคิดเห็นเกี่ยวกับธรรมชาติของการก่อตัวของมวล

ซึ่งกำหนดทางเลือกของวิธีการรักษาด้วยการผ่าตัด การผ่าตัดผ่านกล้อง การผ่าท้อง การผ่าตัดรักษาเนื้องอกเยื่อบุผิว ปริมาณและการเข้าถึงของการแทรกแซงการผ่าตัด ขึ้นอยู่กับอายุของผู้ป่วยขนาดและความร้ายกาจของการก่อตัว ตลอดจนโรคที่เกิดขึ้นพร้อมกัน ปริมาณของการผ่าตัดรักษาช่วยในการกำหนดการตรวจเนื้อเยื่ออย่างเร่งด่วน ด้วยซิย์สตาดีโนมาที่เป็นซีรั่มอย่างง่ายตั้งแต่อายุยังน้อย จึงอนุญาตให้ทำการผลัดเซลล์เนื้องอกออกจากเนื้อเยื่อรังไข่ที่แข็งแรง

ในสตรีสูงอายุอวัยวะของมดลูกด้าน ที่ได้รับผลกระทบจะถูกลบออกด้วยซิย์สตาดีโนมา ที่เป็นซีรัมอย่างง่ายของประเภทเส้นเขตแดน มะเร็งระดับต่ำในสตรีวัยเจริญพันธุ์ เนื้องอกจะถูกลบออกในด้านที่ได้รับผลกระทบ ด้วยการตรวจชิ้นเนื้อของรังไข่หลักประกันและการตัดรังไข่ออก ในผู้ป่วยวัยก่อนหมดประจำเดือนจะทำการตัดมดลูก และกำจัดมดลูกด้วยอวัยวะรวมถึงการตัดมดลูก พาพิลลารีซิย์สตาดีโนมาเนื่องจากความรุนแรง ของกระบวนการงอกขยายต้องมีการดำเนินการ

ซึ่งรุนแรงมากขึ้นด้วยความอ่อนแอของรังไข่ข้างหนึ่ง หากการเจริญเติบโตของพาพิลลารีอยู่ที่พื้นผิวด้านในของแคปซูลในหญิงสาวเท่านั้น การเอาอวัยวะด้านที่ได้รับผลกระทบ และการตรวจชิ้นเนื้อของรังไข่อีกข้างเป็นที่ยอมรับได้ หากรังไข่ทั้ง 2 ข้างได้รับผลกระทบ การตัดเหนือมดลูกด้วยอวัยวะทั้ง 2 จะดำเนินการ หากพบการเจริญเติบโตของพาพิลลารีบนพื้นผิวของแคปซูลการตัดแขนขา เหนือกว่าของมดลูกด้วยอวัยวะ หรือการกำจัดของมดลูก

การกำจัดโอเมนตัมจะดำเนินการในทุกวัย เป็นไปได้ที่จะใช้การผ่าตัดผ่านกล้องในผู้ป่วยวัยเจริญพันธุ์ ที่มีแผลที่รังไข่ข้างเดียวโดยไม่มีการงอกของแคปซูลเนื้องอก โดยใช้ถุงเก็บตัวอย่างอพยพ ด้วยโรคกระเพาะปัสสาวะริดสีดวงทวารเส้นเขตของการแปลข้างเดียว ในผู้ป่วยอายุน้อยที่สนใจในการรักษาการทำงานของระบบสืบพันธุ์ การกำจัดส่วนปลายของมดลูกในด้านที่ได้รับผลกระทบ การผ่าตัดรังไข่อื่นและการตัดรังไข่ออกเป็นที่ยอมรับได้ ในผู้ป่วยวัยหมดประจำเดือน

มดลูกจะถูกตัดออกด้วยอวัยวะทั้ง 2 ข้างและเอาโอเมนตัมออก การรักษามิวซินัสคาร์ซิโนมาซิย์สตาดีโนมาเป็นการผ่าตัด การกำจัดอวัยวะของรังไข่ที่ได้รับผลกระทบ ในผู้ป่วยในวัยเจริญพันธุ์ ในช่วงก่อนและหลังวัยหมดประจำเดือน จำเป็นต้องถอดอวัยวะทั้งสองข้างพร้อมกับมดลูก ถุงน้ำเนื้องอกซีสตาดีโนมาที่เป็นเยื่อเมือกขนาดเล็กสามารถถอดออกได้ โดยการผ่าตัดส่องกล้องโดยใช้ถุงอพยพ สำหรับเนื้องอกขนาดใหญ่

ซึ่งจำเป็นต้องกำจัดสิ่งที่อยู่ภายในออก ด้วยการดูดด้วยไฟฟ้าผ่านรูเล็กๆ ก่อน โดยไม่คำนึงถึงความสัมพันธ์ทางสัณฐานวิทยา ของเนื้องอกก่อนสิ้นสุดการผ่าตัดควรตัด และตรวจสอบพื้นผิวด้านในของเนื้องอก นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นการแก้ไขอวัยวะในช่องท้อง ไส้ติ่งไส้เดือนฝอย กระเพาะอาหาร ลำไส้ ตับ การตรวจและการคลำของโอเมนตัม ต่อมน้ำเหลืองพาราเอออร์ติกเช่นเดียวกับเนื้องอกทุกประเภท การพยากรณ์โรคสำหรับการผ่าตัดรักษาถุงน้ำเนื้องอกซีสตาดีโนมา

การรักษาเนื้องอกของเบรนเนอร์เป็นการผ่าตัด ในผู้ป่วยเด็กจะมีการถอดส่วนเสริมของมดลูกในด้านที่ได้รับผลกระทบ ในวัยหมดประจำเดือนจะทำการตัดแขนขาเหนือศีรษะของมดลูกพร้อมอวัยวะ ด้วยเนื้องอกที่ลุกลามจะมีการตัดแขนขาเหนือศีรษะของมดลูก พร้อมอวัยวะและการกำจัดโอเมนตัมทั้งหมด

บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ : Hyperventilation ภาวะระบายลมหายใจเกินมีอาการอย่างไร