เกล็ดเลือดต่ำ สรุปขั้นตอนการรักษาภาวะเกล็ดเลือดต่ำ ควรสังเกตข้อกำหนดพื้นฐานจำนวนหนึ่ง เมื่อใช้ยาเพื่อฟื้นฟูน้ำเสียงและการหดตัวของมดลูก มันไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามเพิ่มปริมาณยามากเกินไป หรือใช้ยาหลายๆ อย่างรวมกัน เนื่องจากหากอุปกรณ์รับของมดลูกมีความละเอียดอ่อน ผลของการใช้จะปรากฏที่ปริมาณการรักษาปานกลาง เมื่อสูญเสียความไวมดลูกไม่ตอบสนอง ต่อการแนะนำยาที่ทำสัญญาในขนาดใดๆ เมื่อใช้วิธีการสะท้อนกลับเพื่อกระตุ้นการหดตัวของมดลูก
เราไม่ควรนำวิธีที่ไม่มีผลไปใช้ซ้ำแล้วซ้ำอีก หรือพยายามทำซ้ำ การตรวจมดลูกด้วยตนเองซ้ำๆ การเปลี่ยนเทอร์มินัลรุ่นหนึ่งด้วยอีกรุ่นหนึ่งหรือด้วยการเย็บ ขั้นตอนการผ่าตัดเพื่อหยุดเลือดไหลออกต่ำ ปริมาณของการแทรกแซงการผ่าตัด ที่มีการสูญเสียเลือดเพิ่มขึ้นมากกว่า 1,000 ถึง 1200 มิลลิลิตร รวมถึงการผ่าตัดผ่านกล้องและกิจกรรมต่อไปนี้ ภาวะขาดเลือดของมดลูกโดยการใช้ที่หนีบ และสายรัดกับมัดของหลอดเลือด ของหลอดเลือดแดงมดลูกและรังไข่
เย็บแผลกดทับที่มดลูก ลิเกชั่นของหลอดเลือดแดงอุ้งเชิงกรานภายใน ในกรณีของการสูญเสียเลือดมากกว่า 1500 มิลลิลิตรขอแนะนำให้ลิเกชั่นภายในทันที หลอดเลือดแดงอุ้งเชิงกราน อันเป็นผลมาจากการดำเนินการนี้ความดันชีพจรในหลอดเลือดอุ้งเชิงกรานลดลง 70 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งทำให้การไหลเวียนของเลือดลดลงอย่างรวดเร็ว ช่วยลดเลือดออกจากหลอดเลือดที่เสียหาย และสร้างเงื่อนไขในการแก้ไขลิ่มเลือด หลอดเลือด เส้นเลือดอุดตัน
ในคลินิกที่มีอุปกรณ์และบุคลากรที่เหมาะสม ในกรณีที่ไม่มีผลกระทบของมาตรการข้างต้น การตัดแขนขาหรือการกำจัดของมดลูกจะดำเนินการ ควรระลึกไว้เสมอว่าถึงแม้จะได้รับบาดเจ็บมากกว่า แต่ก็ควรทำการตัดมดลูกออก บทบัญญัตินี้เกิดจากความจริงที่ว่ากรณีเลือดออก ไฮโปโทนิกที่รุนแรงโดยมีอาการช็อกของมดลูก เกิดจากความเสียหายรุนแรงเริ่มต้นต่ออุปกรณ์ประสาท และกล้ามเนื้อของมดลูกซึ่งมักจะขัดกับพื้นหลัง ความผิดปกติของระบบของการไหลเวียนโลหิต
การแข็งตัวของเลือดและการหายใจของเซลล์ ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้การสูญเสียเลือดและความเครียด จากการปฏิบัติงานมักนำไปสู่ความก้าวหน้า ของความผิดปกติของระบบด้วยการพัฒนารูปแบบเฉียบพลันของ DIC หรืออาการแย่ลงและการปรากฏตัวขององค์ประกอบเลือดออกในลิ่มเลือด เป็นผลให้พื้นผิวของแผลเพิ่มเติมของปากมดลูก อาจเป็นสาเหตุของเลือดออกในช่องท้อง ระหว่างการผ่าตัดควรระบายช่องท้องออกจากช่องด้านข้างของช่องท้อง
รวมถึงผ่านทางตอช่องคลอดที่ไม่มีการเย็บ ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการควบคุมสถานการณ์ ในช่องท้องในผู้ป่วยกลุ่มนี้ ความเป็นไปได้ของวิธีการนี้จะขยายออกไป โดยการเย็บสายสวนผ่านกล้อง เพื่อควบคุมสถานการณ์ในช่วงหลังการผ่าตัดและเพื่อล้างช่องท้อง ในการตอบสนองต่อการสูญเสียปริมาณเลือดในร่างกายของการคลอดบุตร ปฏิกิริยาการป้องกันและการปรับตัวที่ซับซ้อน ได้รับการกระตุ้นรวมถึงการหดตัวของหลอดเลือด บริเวณรอบข้างด้วยการรวมศูนย์
การไหลเวียนโลหิต การเจือจางอัตโนมัติ การกักเก็บน้ำและโซเดียม ความเป็นไปได้ในการชดเชยของปฏิกิริยาเหล่านี้มีจำกัด การพร่องของพวกเขานำไปสู่ความผิดปกติ ของการไหลเวียนโลหิตการแข็งตัวของเลือด ในหลอดเลือดที่แพร่กระจายความผิดปกติของการเผาผลาญ ที่มีการพัฒนาของการขาดออกซิเจนของเซลล์ และความเป็นกรดซึ่งเป็นลักษณะของการพัฒนาของช็อก เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของการตั้งครรภ์ในระบบห้ามเลือด ผู้ป่วยเหล่านี้มีลักษณะดังนี้
ความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วของ DIC ซึ่งในอีกด้านหนึ่งเพิ่มความเสียหายจากการกระแทก และในทางกลับกันนำไปสู่การมีเลือดออกเพิ่มขึ้น เนื่องจากภาวะ เกล็ดเลือดต่ำ การแข็งตัวของเลือดจากการบริโภค การกระตุ้นการละลายลิ่มเลือด เนื่องจากการปรากฏตัวของความผิดปกติ เริ่มต้นในระบบไหลเวียนโลหิต ห้ามเลือด สถานะออสโมติกคอลลอยด์และการไหลของเลือด การทำงานของระบบทางเดินหายใจลดลง และการเปลี่ยนแปลงของสภาวะสมดุลอื่นๆ
ความล้มเหลวในการชดเชย ในกรณีของการสูญเสียเลือดทางพยาธิวิทยา ในผู้ป่วยที่มีภาวะครรภ์เป็นพิษ โรคโลหิตจาง หัวใจและหลอดเลือดและอื่นๆ พยาธิสภาพนอกระบบพัฒนาเร็วขึ้น แม้จะมีเลือดออกค่อนข้างน้อย ผู้ป่วยกลุ่มนี้มีลักษณะเฉพาะด้วยการเพิ่มองค์ประกอบ โรคหลอดเลือดหัวใจตีบของการตกเลือดอย่างรวดเร็ว และมักเกิดความผิดปกติของการแข็งตัวของเลือด เมื่อสิ้นสุดการตั้งครรภ์หรือระหว่างการคลอดบุตร การลดลงของการปรับตัวชดเชยการสูญเสียเลือด
ซึ่งยังช่วยให้เกิดกระบวนการคลอดที่ยาวนานและซับซ้อน การดมยาสลบไม่เพียงพอ และการผ่าตัดที่กระทบกระเทือนจิตใจ การเชื่อมโยงหลักในการก่อโรค ซึ่งกลไกการชดเชยถูกปิดและผ่านความไม่เพียงพอ ของความก้าวหน้าของความผิดปกติของการช็อก คือการแพร่กระจายของเส้นเลือดฝอย ด้วยการละเมิดเมแทบอลิซึมของเซลล์อย่างรุนแรง ทำให้เกิดความผิดปกติของอวัยวะส่วนปลาย ไต ตับ ปอดและมดลูกที่สูญเสียความสามารถในการหดตัว
การคงอยู่เป็นเวลานาน ของการแพร่กระจายของเนื้อเยื่อไม่เพียงพอ ความเสียหายอินทรีย์เริ่มต้นขึ้น ซึ่งจบลงด้วยความผิดปกติที่ไม่สามารถย้อนกลับของอวัยวะได้ สำหรับการรักษาผู้หญิงที่สูญเสียเลือดได้สำเร็จ จำเป็นต้องแก้ไขปัญหาการหยุดเลือดไหล และแก้ไขการพัฒนาความผิดปกติของระบบไปพร้อมๆ กัน สาเหตุการเสียชีวิตที่พบบ่อยที่สุด ในปัจจุบันคือความล้มเหลวของอวัยวะหลายอย่าง ที่เกิดขึ้นในช่วงหลังการช่วยชีวิต อุบัติการณ์ของโรคหลายอวัยวะล้มเหลว
ซึ่งมีตั้งแต่ 25 ถึง 77 เปอร์เซ็นต์และอัตราการเสียชีวิตถึง 80 เปอร์เซ็นต์ สาเหตุหลักของ MODS คือการขาดออกซิเจนและผลที่ตามมา การละเมิดความสัมพันธ์ระหว่างระบบ ที่สำคัญที่สุดของสภาวะสมดุล ระบบทางเดินหายใจ ระบบไหลเวียนโลหิต การเผาผลาญซึ่งนำไปสู่ความดันเลือดต่ำที่สำคัญ แต่ยังรวมถึงศูนย์กลางของการไหลเวียนโลหิตเป็นเวลานาน การพัฒนา DIC-ซินโดรมทำให้เกิดความผิดปกติของการไหลเวียนโลหิตในระดับภูมิภาค
ผลที่ตามมาของกระบวนการนี้ คือการขาดออกซิเจนที่สำคัญเป็นเวลานาน อวัยวะซึ่งนำไปสู่การหยุดชะงักของกระบวนการพลังงานชีวภาพ และการเผาผลาญทุกประเภทในร่างกาย มาตรการการรักษาที่ดำเนินการควบคู่ไปกับการหยุดเลือด จะดำเนินการบนพื้นฐานของหลักการพื้นฐาน 3 ประการ เริ่มการรักษาได้ทันท่วงที วิธีการที่ซับซ้อน ความเข้มข้นของการรักษาที่สอดคล้องกับความรุนแรง ของกระบวนการทางพยาธิวิทยา ความสำเร็จของการรักษาภาวะเลือดออก
ซึ่งขึ้นอยู่กับระดับขององค์กรในการทำงานของโรงพยาบาลสูติศาสตร์ และขึ้นอยู่กับระบบการดำเนินการของบุคลากรที่เป็นที่ยอมรับ ประการแรกจำเป็นต้องระบุกลุ่มเสี่ยง ซึ่งทำให้สามารถใช้มาตรการป้องกันที่ลดอุบัติการณ์เลือดออก และลดความรุนแรงของผลที่ตามมาได้ ซึ่งรวมถึงสถานประกอบการในระยะที่ 2 ของการใช้แรงงานในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยง ของสายสวนทางหลอดเลือดดำที่เชื่อมต่อกับหยด
การเชื่อมต่อในช่วงต้นของระบบทางหลอดเลือดดำ ช่วยให้มั่นใจว่าการให้ยาเมทิลเลอโกเมทรินเป็นไปอย่างทันท่วงที เมื่อตุ่มทูเบอร์คิวข้างขม่อมของศีรษะของทารกในครรภ์ปะทุ และยังช่วยให้เริ่มการบำบัดด้วยการแช่โดยไม่ชักช้า เมื่อสัญญาณแรกของการสูญเสียเลือดทางพยาธิวิทยา
บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ : ครีม เคล็ดลับและคุณสมบัติของครีมทาหน้าที่มีเปปไทด์
