head-banlampra-min
วันที่ 28 มีนาคม 2024 4:01 PM
ยินดีต้อนรับเข้าสู่เว็บไซต์ โรงเรียนบ้านลำพระ
โรงเรียนบ้านลำพระ
หน้าหลัก » นานาสาระ » แกล้งคนอื่น แล้วอย่าคิดว่าจะหนีพ้น

แกล้งคนอื่น แล้วอย่าคิดว่าจะหนีพ้น

อัพเดทวันที่ 24 มกราคม 2021

แกล้งคนอื่น แล้วอย่าคิดว่าจะหนีพ้น

บูลลี่

 

บูลลี่ เคยไหมที่มีประสบการณ์จากการโดนกลั่นแกล้ง หรือเคยมีประสบการณ์การกลั่นแกล้งคนอื่น เพียงเพราะความสะใจส่วนตัวบ้าง ขึ้นชื่อว่ากลั่นแกล้งกัน ไม่ว่าจะเจตนาตัวต่อตัว หรือเจตนากฏหมู่ เพื่อให้คนที่ไม่ชอบหน้าเจ็บใจจากการถูกกลั่นแกล้งทั้งกาย วาจา และใจ ซึ่งเป็นฝันร้ายอย่างมากถ้าหากการกลั่นแกล้งถึงขั้นข่มขู่ให้อยู่ไม่ได้

แน่นอนว่าฉันเองก็เคยผ่านจุดนั้น…ต้องบอกว่ากว่าจะผ่านได้ สาหัสสากรรจ์เลยทีเดียว

เหตุการณ์แรกที่ฉันเจอนั่นก็ตอนสมัยมัธยมต้น เป็นปกติที่จะมีกลุ่มแก๊งเป็นของตนเอง ผู้เขียนได้มีโอกาสสนิทกับเพื่อนคนหนึ่ง ต้องยอมรับว่าเพื่อนใหม่ เปิดเทอมใหม่ ย่อมมีการเห่อที่จะเจอเป็นเรื่องธรรมดา ฉันได้รู้จักกับเพื่อนที่ชื่อใหม่ เธอเป็นคนผิวคล้ำ พูดจาฉะฉานเอาการ แต่สิ่งที่ใหม่ทำกับฉัน ทำให้ฉันไม่สามารถมองเธอในแง่ดีอีกเลย

ฉันไว้ใจเพราะเธอเป็นคนกระฉับกระเฉง ฉันเคยสอนแม้กระทั่งการบ้าน หรืออะไรที่ต้องนำเสนอในงานโรงเรียน แต่สิ่งที่เธอทำกับฉันทำให้ฉันไม่อาจให้อภัยให้เธอได้ นั่นก็คือ ฉันพูดอะไรถึงเพื่อนในห้อง ก็มีเม้าท์มอยบ้างตามประสา เธอเอาเรื่องที่ฉันพูดไปโพสต์ จนฉันต้องตกนรกจนกระทั่งจบมัธยมต้น แล้วร้ายแรงกว่านั้น บางคนที่เป็นอริเก่ากับฉันมาก่อนถึงขั้นจะรุมตบฉัน พอฉันถามว่าเอาเรื่องไปพูดแบบนี้ทำไม

“ก็เพราะว่าเราไม่อยากเก็บความลับนี้ไปจนตายหรอกนะ”

ซ้ำร้ายกว่านั้น คนที่ฉันชอบโดนตั้งแง่รังเกียจฉันไปด้วย อริเก่าของฉันแอบชอบคนเดียวกับฉันหมายจะรุมตบกับฉันด้วย ฉันเลยเหมือนหัวเดียวกระเทียมลีบมาตลอด ฉันต้องอยู่แบบเพื่อนไม่เอาเพราะคำพูดของใคร

“ดูซิ…หน้าตาอย่างกับเขียด ดัดจริตคิดว่าสวย คิดว่าผู้ชายจะตาต่ำมาชอบเธอเหรอย่ะ”

“อย่าด่ามันแรงสิแก…เดี๋ยวมันก็ร้องหรอก”

“ร้องมาเลย…จะได้เล่นให้หายร้องเลย”

หากในวัยรุ่นอาจจะมีช่วง Puppy Love หรือรักใสๆ น่ารักสมัยวัยรุ่น ที่ใครๆ คงนึกถึงในซีรีส์วัยรุ่นที่มีการแอบชอบกัน มันคงเป็นเรื่องที่สวยงามมากเลยล่ะ แต่ในชีวิตจริงของฉันไม่ได้สวยงามเหมือนในซีรีส์น่ะสิ ฉันจมกับฝันร้ายจนเกือบคิดสั้นหลายครั้ง แล้วแม่เพิ่งมาผิดสังเกตตอนฉันอยู่ ม.2 เทอม 2 แต่ต้องบอกว่าที่บ้านฉันไม่ใช่ลูกคนรวย

“แม่…หนูขอย้ายไปเรียนที่อื่นได้ไหม หนูไม่อยากอยู่แล้ว”

“ทำไมล่ะลูก ทนอีกปีเดียวไม่ได้เหรอ”

“หนูไม่อยากอยู่จริงๆ แล้วแม่ หนูอยู่ที่โรงเรียนหนูโดนรังแกตลอดเลยนะแม่ เอาหนูย้ายไปที่อื่นเลยนะแม่ หนูไม่อยากอดทนอีกแล้วแม่ หนูขอร้องล่ะ”

“ทำไมไม่อดทนเพื่อแม่ล่ะลูก แม่มีเงินแค่นี้แม่จะเอาเงินที่ไหนย้ายให้หนูล่ะลูก”

“หนูไม่ไหวจริงๆ นะแม่ แม่พาหนูไปที่อื่นที”

“ทำไมหนูไม่เข้าใจแม่เลยล่ะลูก”

ฉันโดนกลั่นแกล้งมาตลอด ไม่อยากรับฟังอะไรแม่อีกแล้ว ฉันวิ่งขึ้นไปข้างบน ล็อกห้องกักขังตัวเองในห้องน้ำ นั่งร้องไห้ไปเพราะไม่มีใครเข้าใจฉันเลย ฉันไม่มีความปลอดภัยในชีวิตแล้ว ทำไมแม่ไม่เข้าใจหนูเลยว่าหนูเจออะไรบ้าง

แม่ขึ้นไปตามฉันถึงที่ห้องน้ำ แม่ขอร้องฉันว่าอย่าคิดสั้นแบบนี้เลย แม่ไม่อยากให้ฉันทำร้ายตัวเอง ฉันรู้ตัวว่าจะทำอะไร ฉันแค่ต้องการอยู่กับความมืดคนเดียวเพียงลำพังเท่านั้น ฉันร้องไห้กับโถส้วม ร้องไห้กับฝักบัว อ่างล้างหน้าในห้องน้ำเพื่ออยากให้ฟังในสิ่งที่ฉันอยากจะพูดสักที พอแม่เปิดประตูได้ แม่กอดฉันพร้อมกับขอร้องว่าอย่าทำแบบนี้อีก

“ขนาดหนูขอให้แม่ย้ายโรงเรียนให้ แม่ยังไม่ทำให้เลย”

“อย่าทำแบบนี้ได้ไหม แม่ขอร้องนะลูก แม่ขอนะ เข้มแข็งเพื่อแม่ได้ไหม อีกนิดเดียวหนูจะจบจากที่นี่แล้ว”

ฉันฝันร้ายมาตลอดจากการโดนกลั่นแกล้ง พอขึ้น ม.3 อะไรที่เป็นโรงเรียนสายสามัญ ฉันดิ้นรนไปสอบเพื่อจะได้หลุดพ้นจากที่นี่ ฉันไม่อยากทนสภาพอะไรแบบนี้อีก ไปไหนมาไหนก็โดนกลั่นแกล้ง โดนตั้งแต่เอากระเป๋าเรียนทิ้งไปบนหลังคา โดนกรีดลิควิดแล้วหัวเราะเยาะ โดนเยาะเย้ยว่าโง่คณิตศาสตร์เพราะฉันทำวิธีทำไม่ได้ ฉันบอกกับครูว่าหนูโดนแกล้ง ครูช่วยหนูที ครูช่วยรับปากว่าจะดูแลฉันจนกว่าฉันจะจบจากที่นี่ การบูลลี่เลยเบาลง

วันที่ฉันสอบติดโรงเรียนมัธยมปลายแห่งหนึ่ง มันตรงกับช่วงเรียนวันสุดท้าย ฉันดีใจมากนับถอยหลังวันที่ฉันจะออกจากที่นี่ เมื่อใกล้จะจบกันแล้วคนอื่นพากันร้องไห้เพราะไม่อยากจากเพื่อน บางคนขอให้ฉันเขียนเสื้อให้ ฉันไม่เขียนโดยให้เหตุผลว่าเปลืองปากกา จนมันรู้ว่าฉันเกลียดจริงๆ ฉันไม่อยากเขียนให้ใครเลย เพราะฉันอยากออกจากที่นี่เต็มที

เหมือนกับว่าการกลับมาเรียนที่ใหม่เหมือนสวรรค์เป็นใจให้ฉันอีกครั้ง ฉันได้เจอเพื่อนใหม่ที่นิสัยดี ฉันอยู่กลุ่มเพื่อนแล้วสนุกเฮฮามาก ฉันมาโรงเรียนใหม่ฉันกลายเป็นคนเข้มแข็ง เปลี่ยนเป็นคนอีกคนเพื่อป้องกันตัวเอง ฉันเข้มแข็งจนแข็งกร้าว เพื่อนเลยไม่ค่อยกล้ายุ่งกับฉันสักเท่าไหร่

ส่วนใหม่ตั้งแต่รู้ว่าติดโรงเรียนเดียวกับฉัน ในสมองผุดขึ้นมาว่าฉันต้องมาเจอกับคนที่ทำให้ฉันฝันร้ายมาสามปีอีกแล้วหรือ ยังค่อนแคะว่าไหนจะไปติดโรงเรียนโน้นไง ทำไมถึงมาติดโรงเรียนนี้ จนเพื่อนในกลุ่มด่าว่าแล้วมายุ่งอะไรเรื่องของเขา ก่อนจะยุ่งเรื่องคนอื่น เลิกเป็นผีเร่ร่อนให้ได้ก่อน ซึ่งใหม่ตั้งแต่เข้าโรงเรียน แต่อยู่คนละสายการเรียน ใหม่ต้องอยู่กับคนโน้นคนนี้ เพื่อนไม่เอาเธอเข้ากลุ่มเพราะเธอใช้ปากพูดให้คนอื่นดูแย่ จุดนี้เองทำให้เพื่อนในห้องไม่ชอบใหม่เท่าไหร่ ใหม่ต้องเร่ร่อนไม่มีใครเอาเหมือนที่ฉันเคยเป็น

แล้วเพื่อนในกลุ่มแบนจนไม่มีใครอยากเอามานั่งกินข้าวด้วย เธอได้รับกรรมที่เธอทำไว้แล้ว และมีเพื่อนที่เป็นอริเก่าของใหม่เล่าให้ฟังว่าใหม่เองก็ทำให้ฉันเป็นแบบนี้เหมือนกัน

“ไม่มีใครอยากอยู่กับมันก็เพราะมันเคยทำกับแกแบบนี้ด้วยไง”

“ขอบใจมากนะ ตอนนี้เวรกรรมมันมีจริงแล้ว”

จากนั้นมา ฉันก็มีความสุขกับสิ่งที่ฉันได้รับจากโรงเรียนใหม่ ซึ่งโรงเรียนเก่าไม่มีให้ฉันเลยแม้แต่น้อย โดยเฉพาะมิตรภาพที่มาจากมิตรแท้จริงๆ แล้วฉันกลับมายิ้มแย้มอีกครั้ง

“บูลลี่”

บทความอื่นที่น่าสนใจ อยู่คนเดียวให้เป็น

นานาสาระ ล่าสุด
โรงเรียนบ้านลำพระ
โรงเรียนบ้านลำพระ
โรงเรียนบ้านลำพระ
โรงเรียนบ้านลำพระ